1
Şimdi eylem zamanı, önemli işlerim var bitirilecek. Tarihin merdivenlerinden inip, masallar dünyasına ulaşacağım. Belki de bir şarap kasesi hediye edilecek bana, Sümer ustasının elinden. Dillenecek ustanın zanaatı, ona öykünecek tarih. Yarattığı çanak çömlek, hediye ettikleri krallarına. Onları yaratan eller ne büyüktür, ustadır o, yetkin elleriyle konuşan. Çömleğine, yazdığı tabletine can veren. Düşünmeye başladığı zaman, sabırla beklediği tanrısıyla karşılaştığı an. Tekerlekleri dönmüyordu artık savaş arabalarının. Kızgın güneşin gazabını yaşadı, hüzün yansıdı kanayan insanlarına. Ağırlaştı göz kapaklarım, düşüyor zaman, anlamak çok zor olan biteni. Yarattıklarım bir arpa boyu geride kaldı, efsanelerdi can çekişen. Seviştiler tarih öncesinden ürettiklerinle, çanak, çömlek, sıradan tekerleklerinle. Öyküler dillendi aşk-ı sevda üstüne. Uygar olmanın zamanı geldi, düşünmektense başkaları düşündü bizim için. Toprak ve balçık bizim elimizde, yaratıldı oldu, ama ellerimizle. Özümüz dostlarımızla onurlandı. Sevgilerimiz büyüdü, gök tanrılarına sunulacak adak gibi.
2
Konuşacak ne vardı bu kadar saatlerce, didişip durup gelgitleri yaşamak. Sözü edilen, altı çizilen ama önemsenmeyen bir dizi şey, bir öykü gibi dillenen sırlar dünyasında. Sorulur yaşama, bir ömür bir hiç mi, soyu sopu belirsiz. Yine zamanı sorgular yaşanmışlıklar ötelenemeyen. Ne olacak gidip gelen ilişkiler. Düşünmeden kapılıp yaşamın girdabına, damağımızda aşkın buruk tadı. Olabildiğince kızışmış varoluşumuz, sallanır bir sarkaç gibi bir o yana bir bu yana. Sakız gibi çiğnenen haz edişler, suya sabuna dokunma zamanı gelince, tanımaz kendini. Her şey teslim edilir, korkunç boşlukta bozulur büyü. Nitelikler dökülür bir bir, marjinal dünyada. Hak edilir cesaret madalyası, lanet okunur rafine duygulara. İlan edilemeyen, inkar edilen aşklar nefretle kusulur. Yıllar geçer ömür törpüsü, beklenir yeni bir an. Güven, cesaret işidir yalnızlıklar. Kolay kolay unutulmaz haz edişler. Aşk-ı sevda esiri geçirilen zaman, sonsuza dek sürecektir masallar ve efsanelerde.
3
Yazmak düşündüklerimizi kalıcı kılmak, gizli dünyalarımızla hesaplaşmak, iletişim rüzgarına kapılıp yaşamı sorgulamak. Beslendiğimiz köklerimizi koruyup eksilmeyen bir değer olarak yaşadıklarımızı benliğimizde duymak. Okuyarak gelişmek, bir yandan da yazmaya çabalamak. Yazdıklarımızın saçma olduğunu düşünsek te, önemli olan üretmek ve paylaşmak. İnsani değerlerimizle yola çıkarak, yerkürede çağlar boyu doğaya egemen olmaya çalışmak. Ancak bu değerlerin gerçeğine varabilmek için yüzyıllar sonrasını bekledik. Varoluşumuz kanıtlandı ve yaşam anlamlı oldu. Kendimizde bulduğumuz boşluklar benliğimizde yer etti. Arzularımızın esiri olduğumuz anlar, belki de en güzel anlardı yaşamımızda. Yaşamımızdaki kırılmalar derin izler bıraktı hatırlardan çıkmayan. Dimdik duruşumuz için ayaklarımız daima yere basmalıydı. Yaşam boyu bilgi dağarcığımızla akıl yürüterek elde ettiğimiz edinimlerin yerini alacak sezgiye dayalı bir birikim, bizleri büyük engellerle karşı karşıya getirebilirdi. Üretemediğimiz dönemlerde yeni düşünce iklimlerini paylaşmada sıkıntılar yaşayabilirdik. Dostluklarımızda önemli olan; içten, birbirimizi abartmadan ve söylemlerimizle uyuşan bir eylem birlikteliğinde buluşmaktı. Yaşanacak düş kırıklıkları , çoğu zaman ortak paydalarda buluşmayı engelleyici olabilirdi.
2
Konuşacak ne vardı bu kadar saatlerce, didişip durup gelgitleri yaşamak. Sözü edilen, altı çizilen ama önemsenmeyen bir dizi şey, bir öykü gibi dillenen sırlar dünyasında. Sorulur yaşama, bir ömür bir hiç mi, soyu sopu belirsiz. Yine zamanı sorgular yaşanmışlıklar ötelenemeyen. Ne olacak gidip gelen ilişkiler. Düşünmeden kapılıp yaşamın girdabına, damağımızda aşkın buruk tadı. Olabildiğince kızışmış varoluşumuz, sallanır bir sarkaç gibi bir o yana bir bu yana. Sakız gibi çiğnenen haz edişler, suya sabuna dokunma zamanı gelince, tanımaz kendini. Her şey teslim edilir, korkunç boşlukta bozulur büyü. Nitelikler dökülür bir bir, marjinal dünyada. Hak edilir cesaret madalyası, lanet okunur rafine duygulara. İlan edilemeyen, inkar edilen aşklar nefretle kusulur. Yıllar geçer ömür törpüsü, beklenir yeni bir an. Güven, cesaret işidir yalnızlıklar. Kolay kolay unutulmaz haz edişler. Aşk-ı sevda esiri geçirilen zaman, sonsuza dek sürecektir masallar ve efsanelerde.
3
Yazmak düşündüklerimizi kalıcı kılmak, gizli dünyalarımızla hesaplaşmak, iletişim rüzgarına kapılıp yaşamı sorgulamak. Beslendiğimiz köklerimizi koruyup eksilmeyen bir değer olarak yaşadıklarımızı benliğimizde duymak. Okuyarak gelişmek, bir yandan da yazmaya çabalamak. Yazdıklarımızın saçma olduğunu düşünsek te, önemli olan üretmek ve paylaşmak. İnsani değerlerimizle yola çıkarak, yerkürede çağlar boyu doğaya egemen olmaya çalışmak. Ancak bu değerlerin gerçeğine varabilmek için yüzyıllar sonrasını bekledik. Varoluşumuz kanıtlandı ve yaşam anlamlı oldu. Kendimizde bulduğumuz boşluklar benliğimizde yer etti. Arzularımızın esiri olduğumuz anlar, belki de en güzel anlardı yaşamımızda. Yaşamımızdaki kırılmalar derin izler bıraktı hatırlardan çıkmayan. Dimdik duruşumuz için ayaklarımız daima yere basmalıydı. Yaşam boyu bilgi dağarcığımızla akıl yürüterek elde ettiğimiz edinimlerin yerini alacak sezgiye dayalı bir birikim, bizleri büyük engellerle karşı karşıya getirebilirdi. Üretemediğimiz dönemlerde yeni düşünce iklimlerini paylaşmada sıkıntılar yaşayabilirdik. Dostluklarımızda önemli olan; içten, birbirimizi abartmadan ve söylemlerimizle uyuşan bir eylem birlikteliğinde buluşmaktı. Yaşanacak düş kırıklıkları , çoğu zaman ortak paydalarda buluşmayı engelleyici olabilirdi.
1 yorum:
hocam hatıralarınıza sahip çıkmanız ne güzel. ertelenmiş hayatlar yaşamıyormuyuz ömür dediğimiz kısa bir an iken?
Yorum Gönder